Abel Tasman/Marahau

9 november 2018

Regen en hoe, de wekker vroeg gezet zodat we vroeg weg konden om te gaan wandelen in Abel Tasman, regent het. Niet zo'n beetje ook, het komt er met bakken uit. Dat betekent spelletjes dag vamdaag, samen met Timo, Christina, Christian en Ariana spelen we de hele morgen en gedeelte vam de middag spelletjes. Zodra het weer wat is opgeklaard en het minder regent gaan Christiana en ik een stuk hardlopen. Voor de rest van de avond worden er nog meer spelletjes gespeeld en hebben we het heel gezellig met zijn alle.

10 november 2018

Vandaag is het helemaal opgeklaard, strak blauwe lucht em harstikke warm. Dat betekent korte broek aan en met de aquataxi Abel Tasman in. Met hoge snelheid rammen we door de golven vam de oceaan, onderweg stoppen we bij eilandjes om vanuit de boot zeedieren te spotten. Na een rit van 1 uur kunnen Christian en ik aan de wandeling beginnen, waar we 7 uur over doen. We volgen de route langs de oceaan, tussen de bomen door, naar boven en naar beneden lopend. Tussendoor maken we een paar stops bij bayen en genieten vam het uitzicht, wat echt prachtig is! Teruggekomen bij het hostel zijn mijn benen, voeten en eigenlijk alles helemaal op. Ik ga dan ook meteen eten koken, douche en in bed lekker serie kijken voor de rest vam de avond.

11 november 2018

Na de lange wandeling van gister doe ik vandaag heel rustig aan. Samen met Christian en Holly, die zich vandaag bij ons gevoegd heeft, besluitem we naar het stadme Marahau te lopen, waar we een half uurtje van af zijn. Als ik stadje zeg denk aan een plaatsje in de middle of nowhere met een paar huizen. We hebben langs het strand gelopen en nog eventjes lekker op het strand gezeten. Savonds weer spelletjes gespeeld met een groepje van de stray bus.

12 november 2018

Lange busrit op de planning vandaag, 8 uur rijden. Uiteindelijk doen we er met alle tussenstops 11 uur over. Derit is prachtig, langs de rand van de oceaan met prachtige uitzichten. Helaas stoppen we niet voor een snelle foto wegens de tijd. Wel stoppen we bij de Pancake rocks. Die zijn uitgesleten in een soort lagen wat blijkbaar op een pannekoek lijkt... Heel vermoeiend om de hele dag in de bus te zitten en ik ben blij als we bij het hostel aan komen.