Queenstown

Het is ondertussen al weer 10 dagen geleden sinds ik mijn laatste blog geupdate heb. In die tijd heb ik wat dingetjes besloten, heerlijk rust gehad en een killer walk gedaan. 

20 & 21 november 2018

Vandaag gaan we naar Queenstown, ik kijk er erg naar uit om deze stad te bezoeken, het is blijkbaar erg bekent en druk. Na de busrit komen we aan na wat relaxed te hebben gaan we met de groep uit. Met Mathilde, Timo, Christina, Holly en Christian gaan we naar een bar om gezellig wat drankjes te doen waarnaar we doorgaan naar een club. Hier komen we totaal onverwachts Darci tegen, die ook met stray reist en we al supper lang niet gezien hadden. Ook lopen we Jonathan hier weer tegen het lijf en hebben we met zijn alle een gezellige avond. 

De dag daarna doen we rustig aan, we maken een kleine wandeling met Timo, Holly en Christian naar het centrum en lopen een stukje om het meer heen. Ik had niet verwacht dat Queenstown zo'n kleine stad zou zijn. Na alles aat ik van Queenstown gehoord had dacht ik dat het groter zou zijn. Wel is het er echt supper druk met toeristen.

22 november 2018

Met Holly, Timo en Christian ga ik Queenstown hill lopen. Een wandeling van een paar uurtjes de heuvel op, door het bos met prachtige uitzichten. Ik ben wat sneller dan de rest en besluit dan ook om alleen weer terug te lopen naar het hostel. Terug in het hostel relax ik wat met netflix en koken we met zijn 4e een vegan maaltijd, erg lekker. Savonds ga ik optijd naar bed omdat ik morgen de Ben Lomond track ga lopen.

23 november 2018

Vandaag staat de Ben Lomond track op het programma een hele zware wandeling van 6-8 uur. Je kan beginnen met of de gondola te nemen, wat je 2 uur lopen scheelt of de Tiki track, wat weer geld scheelt voor de gondola. Natuurlijk neem ik de Tiki trail omhoog en op het bord staat doodleuk 8 uur return walk en dan had ik al een stuk vanaf het hostel gelopen. De Tiki track is meteen al zwaar, het is warm, steil en soms moet je even klauteren. Aangekomen bij de top van de gondola zoek ik de Ben Lomond track op. Dit was echt een van de zwaarste wandeling ooit, het begin was nog prima, niet heel steil en liep wel lekker. Op het gegeven moment veranderde het pad in een modderbaan en was het 2 stappen omhoog, 1 naar beneden, erg zwaar.

Na dit gehad te hebben was het nog een uur naar de top, dit uur was zo ontzettend zwaar. Op het pad liep water naar beneden, wat het modderig maakten en de stenen glad maakten. Hoe hoger ik kwam hoe meer sneeuw er daarnaast kwam te liggen. Het pad verdween en het was zelf de makkelijkste klauter weg omhoog zoeken. Eenmaa, op de top was het uitzicht het meer dan waard! Ook deed zich een nieuw probleem op, hoe kom ik in godsnaam heel beneden. 

De weg naar beneden was misschien nog erger dan omhoog, omdat er meer mensen over heen hadden gelopen was het nog gladder. Door de sneeuw had je een heel groot uitglij gevaar wat je echt niet wil op een steile helling. Na beneden gaan was harstikke eng en na een keer uitgelijden in de sneeuw zijn je armen, benen en kont nat, wat het ontzettend koud maakt. Na de sneeuw en de modderbaan overleeft te hebben is het naar beneden lopen meteen een stuk makkelijker en gaat het soepeler. Terug in het hostel blijk ik er in totaal 7 uur en 15 minuten over gedaan te hebben. Terwijl de wandeling zelf 8 uur was vanaf de onderkant van de gondola en ik nog een stuk extra heb gelopen van en naar hdt hostel toe. Savonds ben ik echt helemaal kapot en doe ik helemaal niks meer.

24 t/m 26 november 2018

Deze dagen heb ik vrij weinig gedaan, bijgekomen van de vele wandeling van afgelopen dagen en wat reis plannen gemaakt. Zo hebben Christian enik besloten om voor 2 weken een auto te huren en een loop te maken van Queenstown en naar het oost/zuiden van het zuidereiland. Ook hebben we in deze dagen afscheid genomen van Holly en Timo, die we waarschijnlijk niet meer zien. De laatstedag heb ik een fergburger gehaald waarna ik ziek ben geworden. Dat gaat nog wat worden als ik morgen de bus in moet.